علم و فناوری

 خمِ زافِ تو دامِ کفر و دینست/ز کارستانِ او یک شمّه اینست

جمالت معجزِ حسنست،لیکن/حدیثِ غمزه ات سحرِ مبینست

ز چشمِ شوخِ تو جان کی توان برد؟/که دایم با کمان اندر کمینست

بر آن چشمِ سیه صدآفرین باد/که در عاشق کشی سحر آفرینست

عجب علمیست علمِ هیأتِ عشق/که چرخ هشتمش، هفتم زمینست

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد/حسابش با کرام الکاتبینست

مشو حافظ ز کیدِ زلفش ایمن/که دل برد و کنون در بندِ دینست